¡Bienvenidos a nuestro blog! Aquí se expondrán las actividades de la asignatura "Obradoiro de Iniciativas Emprendedoras". Esperamos que os guste.

domingo, 22 de mayo de 2011

Práctica de Historia: Testemuñas visuais.




1. Esta imaxe amósanos unha escena da Guerra de Vietnam, un dos conflictos máis crueles da Guerra Fría. Despois de que este país acadara a independencia de Francia en 1954, quedou dividido en dúas partes; a parte Norte quedou baixo a influencia comunista e a parte Sur baixo a americana. Todo empezou cando os guerrilleiros norvietnamitas decidiron atacar á parte sur para unificar o país. Ante isto, os EEUU tomaron a decisión de intervir de forma directa, enviando numerosos  soldados e un importante armamento militar. Despois de varios anos de conflicto, o presidente Richard Nixon decidiu retirar as súas tropas debido á opinión da sociedade, xa que non estaba de acordo con este conflicto tan cruel. Finalmente, o Norte logrou unificar o país no ano 1975 o que supoñía a primeira derrota para os americanos nunha guerra.


2. Como podemos ver, a imaxe móstranos un episodio da Guerra de Vietnam. Nela, podemos ver os numerosos helicópteros que chegaron da parte Norte para atacar a zona do Sur e conseguir a súa unificación. Os soldados levaban un gran número de armamento para poder acadar os seus obxectivos, aínda que aquí non o podemos apreciar moi ben. Foi unha guerra moi cruel e duradeira e o territorio quedou devastado. Casi tódalas imaxes que hai da guerra amosan unha visión crítica e negativa sobre esta, sin embargo, aquí podemos ver a chegada das tropas americanas ao territorio enimigo.


3. Esta foto si que se axusta en verdade ao que pasou porque como podemos observar, é un episodio da Guerra de Vietnam. Tamén podemos ver aos numerosos soldados que participaron, aínda que aquí só se pode apreciar unha parte. Outro factor a destacar, e a superioridade dos americanos ante os vietnamitas, porque como amosa a foto, todo forma parte dos americanos que participaron con moito máis armamento que os vietnamitas.

Realizado por: Noelia García Gómez.

Noelia Veiga: Práctica tema 9



Esta carta foi escrita durante a Guerra de Vietnam.Este conflito orixinouse debido a que, tras a independencia deste país, quedou divido en dúas partes, unha de influencia comunista e outra de influencia capitalista. O problema comezou cando a parte norte(comunista) atacou a parte sur para unificar o país. Os norteamericanos optaron por enviar un gran número de soldados e armamento, pensando que o conflito sería breve, pero isto non foi así. Despois de varios anos de guerra, a sociedade comezou a ver mal esta acción tan sanguenta. Ante isto, o presidente dos EEUU Richard Nixon retirou as tropas en 1975.
                                         
A carta está relacionada coa Guerra de Vietnam xa que  a persoa que a escribe é un soldado norteamericano que está inmerso no conflito. El está vivindo nas súas propias carnes esta guerra, como se menciona no testemuño. Loita a favor do sur capitalista. O soldado non explica todo o que alí se vive, tan só se centra no seu malestar, no sentimento de asasino que o atormenta e, un sentimento que pouco a pouco se vai transmitindo a toda a sociedade norteamericana.  

Na carta un soldado norteamericano escríbelle a unha moza contándolle un feito que o está atormentando. Cando saía co seu grupo atoparon a unha nena que pretendía atacalos e el  non tivo máis remedio que matala para salvar as súas vidas. Séntese moi culpable, a pesar de que un sarxento experimentado non debería ter sentido esa culpa.

É un documento bastante realista, porque despois de moito tempo de guerra os soldados xa non sabían o que estaban a facer alí, tan só loitaban contra guerrilleiros vietnamitas do norte. Nos libros de historia non aparece este punto de vista, unicamente se narran os feitos, pero non os sentimentos, que é o que nesta carta aparece. A pesar disto, si que se pode considerar real o testemuño, que amosa o cruel que pode ser unha guerra. O sentimento de desolación que abrumaba a este soldado e a moitos outros chegou ata a sociedade americana, que non vía ben a guerra, un pensamento que máis tarde desencadearía a retirada das tropas capitalistas.

jueves, 3 de marzo de 2011

Excursión a Madrid: Noelia Veiga

Los alumnos de 4º de ESO hemos realizado la tan esperada excursión de fin de curso a pesar de haber sido en febrero. Nos hemos ido el viernes 25 y regresamos el martes 1 de marzo.

Ha sido una experiencia inolvidable y muy intensa. Desde el primer día hemos tenido que madrugar para llegar a las actividades a tiempo. Después de casi un día de viaje con dos paradas en el camino llegamos a Alcalá de Henares y visitamos el lugar. Llegamos al hotel y después de ver las maravillosas habitaciones bajamos a cenar, quizá la única cena que estaba más o menos buena. El primer día teníamos hasta las 00:30 para irnos a dormir, pero con la emoción puede que hiciéramos un poco de ruido y el horario cambió para las 00:00.

El sábado desayunamos y nos fuimos al zoo. Vimos los animales y los espectáculos de los leones marinos y los delfines. Comimos en el zoo, aunque no demasiado bien. Sobre las 14:30 llegamos al parque de atracciones y teníamos hasta que cerrara el recinto. Montamos en todo lo que pudimos. Algunos se resistieron a probar las atracciones y al final estábamos bastante cansados, pero cada vez descubríamos algo nuevo y era inevitable montarse. Al final subimos al bus la mayoría empapados y con la cara quemada. Nos pasamos una hora en un atasco, pero al llegar al hotel cenamos y vimos el partido Deportivo- Barça en la recepción.






El segundo día tocaba ir a Faunia. Hacía muchísimo frío y nos pasamos un rato esperando hasta que abrieran. Otra vez visitamos los animales, asistimos a los espectáculos y compramos algún que otro suvenir. Fuimos a comer al Hard Rock Café y posteriormente caminamos toda la Castellana hasta llegar al estadio Santiago Bernabéu. Llegamos bastante cansados y no había muchas ganas de ir al Museo de Cera. A pesar del cansancio, después de la cena y una ducha fuimos a una bolera cercana al hotel.


























Ya el penúltimo día realizamos una visita guiada por Madrid. Estábamos bastante cansados y nos costaba prestar atención a Alejandro, el guía. Comimos en el Museo del Jamón en plena Gran Vía madrileña. Por la tarde fuimos a Toledo, donde tuvimos tiempo libre y nos lo pasamos bastante bien, aunque no fueran los monumentos el motivo de la diversión. Por la noche volvimos a la bolera, aunque esta vez no se quedó nadie en el hotel. Nos lo pasamos genial, mucho mejor que el día anterior. ¿El motivo? Estábamos dispuestos a jugar a lo que fuera con tal de conseguir puntos para un regalo. Al final nos sobraban. Elegimos un elefante de peluche y una caña con peces para la clase. En cuanto a la noche, no dormimos nada o muy poco, de todas formas teníamos el viaje de vuelta para descansar.




























Martes, hora de volver. Nos levantamos temprano para recoger todo y poder ir al Monasterio de San Lorenzo del Escorial antes de ponernos de camino a Galicia. Nos nevó en la sierra. Casi todos caímos rendidos y no hay nadie sin su foto durmiendo. Comimos en León y finalmente, Carballo, la fecha más temida. La excursión había acabado y a penas éramos conscientes de que estábamos en la capital española. Tantos días esperándola y ya había pasado, de una forma tan fugaz que apenas tuvimos tiempo de disfrutarla.
Los viajes en bus, cuando no dormíamos fueron muy amenos, con las películas, las canciones, las que nosotros cantamos y el tan famoso ¡Camarerooooooooooooo!














miércoles, 2 de marzo de 2011

Excursión a Madrid

Los alumnos de 4º ESO hicimos la excursión de fin de curso a Madrid. Fue entre los días 25 de Febrero y 1 de Marzo y en general, me gustó todo lo que hicimos, pero unas cosas más y otras menos.

El primer día visitamos el Zoo, donde comimos y el Parque de Atracciones. El segundo, fuimos a Faunia, comimos en Hard Rock Café, y por la tarde subimos caminando hasta el Bernabeu y finalmente fuimos al Museo de Cera. Por último, el lunes tuvimos una visita guiada (por Alejandro) por Madrid, comimos en el Museo del Jamón y por la tarde nos fuimos a Toledo, donde visitamos la catedral y la ciudad en general.



Lo que más me gustó fue el Parque de Atracciones, ya que a mi siempre me gustaron todo tipo de atracciones y más así, estando con los compañeros de clase. La atracción que más me gustó fue el Abismo, donde la mayoría del camino ibas boca abajo o dando piruetas.
Otra de las cosas que más me gustaron fueron las noches en la bolera y el tiempo en el bus, cantando, viendo películas y escuchando música.
Tambien me gustaron la visita al Bernabeu y el Hard Rock Café, donde pudimos comprar camisetas, sudaderas,…

Lo que menos me gustó fueron las cenas, ya que la mayoría de nosotros no nos gustaba la comida que nos daban y tampoco me gustó el ir caminando por toda la Castellana hacia el Bernabeu ya que llevábamos encima el cansancio de los días anteriores.



En cuanto al Zoo y a Faunia, tambien me gustaron, pero más Faunia porque el zoo ya lo había visitado y además en Faunia los animales andaban sueltos por la mayoría de los sitios.

 


En resumen, una gran excursión que nunca se va a olvidar y todo gracias a Joaquín y Chelo, ademas del colegio. Gracias.

domingo, 13 de febrero de 2011

Excursión a Camariñas: Noelia Veiga



El pasado jueves  10 de Febrero los alumnos de 4º de ESO del colegio Artai hemos ido de excursión a Camariñas.  La salida estaba programada para las 8:45 y llegamos a la conservera Cerdeimar a las 10 de la mañana aproximadamente. Nos recibió nuestra guía, Mari Luz, una señora que trabaja en la fábrica. Nada más llegar nos tuvimos que poner una especie de patucos para visitar las instalaciones. 

Subimos unas escaleras y nos dirigimos al lugar por el cual entraba el atún. El pescado venía congelado para que no sufriera daños durante el transporte. Subía por una cinta y un trabajador les cortaba la cabeza, la cola y un trozo del pecho. 
Después va por otra cinta hacia unas cajas enormes de metal en las cuales se va a cocer. Después de la cocción, el pescado es llevado a los empleados que allí trabajan, la mayoría mujeres. Están sentadas en unas mesas y van limpiando el atún, sacándole la piel, las espinas… 

La verdad es que el trabajo parece muy duro, todos los día de tu vida allí sentada limpiando pescado y con un olor que no soportan todos los estómagos. Después de limpiarlo toca envasarlo. Hay dos formas, en latas de mayor o menor tamaño o en bolsas. Se llena el recipiente de aceite y después con atún en este caso, otros días también fabrican otras conservas. Las latas se cierran y se meten en unos enormes tanques en los que se mantiene con vapor de agua para que los productos aguanten y se conserven. 


Hay una parte del atún que se llama “ventresca”. Es la parte del lomo del pescado, la parte más sabrosa y también la más cara. Esta no sigue el mismo procedimiento que el resto del atún, otras señoras la preparan a mano y también meten cada trozo en la lata.



El día anterior habían hecho sardinas en escabeche. Una señora sacaba las latas de las cajas después de que se cocieran  e iban por una cinta. Otra empleada las colocaba bien y apartaba las latas  con sardinas mal colocadas.  Continuaban por la cinta y se les echaba el escabeche que estaba en un bidón. Después se limpiaban los restos de salsa de la lata con chorros de agua y más tarde en recipientes llenos de agua también.





 Finalmente, pasamos a una sala en la que se etiquetan las latas y se meten en cajas. La mayoría de ellas iban para los supermercado Día y Alcampo.
Al final de la visita, nos dieron como regalo tres latas de atún a cada uno, con el logotipo de Conservas Boya.


Después de salir de la conservera Cerdeimar fuimos a Cabo Vilán. Es un lugar muy bonito con un faro nuevo y uno viejo. El nuevo fue construido debido a una catástrofe de un barco inglés.


El viejo no funciona y fuimos a visitarlo por un camino bastante escarpado. Sacamos fotos, contemplamos las maravillosas vistas y bajamos. Hacía mucho viento y el mar estaba muy ajetreado. Entramos a ver una especie de museo con objetos viejos de faro y nos fuimos. Desde el autobús vimos el parque eólico, que es el segundo que más energía produce de España. También vimos una piscifactoría de rodaballo al lado de la costa.  Llegamos a Carballo a las  13:00 horas.



Camariñas on PhotoPeach