¡Bienvenidos a nuestro blog! Aquí se expondrán las actividades de la asignatura "Obradoiro de Iniciativas Emprendedoras". Esperamos que os guste.

domingo, 19 de diciembre de 2010

La Gran Pregunta

Papel: Indígena de Nigeria que sufre el imperialismo de Gran Bretaña


Hoy, en el año 1938 en la tribu Kanuri, Nigeria, ha llegado a nuestras costas un barco de un país lejano. Hablan otro idioma, y vienen muy cansados y hambrientos, deben haber pasado muchos días navegando. Parece no gustarles esto, aquí solo hay arena y selva. A penas si gano dinero, mis jefes son del mismo país que los recién llegados. Mi trabajo consiste en la extracción de petróleo que se llevan de nuestras tierras. Cada vez llegan más extranjeros y parece que quieren quedarse; aunque muchos de ellos enferman y se mueren debido a una picadura de mosquito que después lograron curar gracias a un sucedáneo.


Ya hace unos cuantos días que se instalaron en nuestras tierras. Ahora lo comprendo todo. No pretenden ser nuestros amigos. Han capturado al jefe de mi tribu y los demás pueblos. Nos han convertido en sus esclavos. Quieren que dejemos de adorar a nuestros dioses. Han quemado sus imágenes que tanto trabajo nos ha costado hacer. Estamos aprendiendo su idioma, pero es muy difícil. Llevan unas ropas muy extrañas, tienen todo el cuerpo tapado; deben tener mucho calor. Están completamente pálidos. Vivimos en condiciones penosas. A penas si comemos porque ellos acumulan todas las riquezas.



Unos años más tarde, en el mismo país…
¡Ya estamos hartos! Casi no practicamos nuestras costumbres, y si lo hacemos, es a escondidas. No hay refugio posible, están en todo el continente.
Hemos creado los partidos coloniales. Han matado a gente a montones. Ya no tengo familia. Muchos de mis compañeros han fallecido. Tengo miedo, pero no me rendiré; ya nadie llorará por mí si me muero, debo al menos intentar liberar a mi país. Parece que se rinden. Algunas personas de nuestras tierras han accedido al poder. Ya se han marchado casi todos. Por fin somos libres. Hemos ganado la guerra. Ha merecido la pena tanto sufrimiento. Hoy, en el año 1960, después de tanto tiempo, soy feliz.



Realizado por Noelia Veiga Campos.

La Gran Pregunta

Papel: Inglés que llega a Nigeria.

Hoy, en el año 1886, hemos llegado a Nigeria. Nos ha llevado casi un mes llegar hasta aquí y lo hemos hecho en barco aunque había una desventaja ya que escaseaban los puertos seguros. La gente aquí vive en la miseria y a penas si hay buenas condiciones sanitarias. Hay una alimentación escasa. En Inglaterra, en concreto en Londres, todo es mucho mejor, estamos más desarrollados. No me gusta este país, solo hay selvas y desiertos aunque ya hay más ingleses que vinieron en busca, principalmente, de mano de obra barata y peotróleo, igual que mi ejército.

Uno de los grandes problemas son las picaduras de los mosquitos, a un soldado de nuestro ejército lo picaron pero pudo curarse gracias a la quinina. No sé para que he venido aquí, este país es uno de los peores lugares que he visto.
Estamos cogiendo a la población nativa para trabajar, es una gran ventaja. Ya tenemos a los jefes de las tribus y ahora el resto de la población obedece nuestras órdenes. Vamos mejorando.
Le estamos enseñando nuestro idioma pero se niegan a aprenderlo. Los obligaremos. A penas llevan ropa, un taparrabos y listo, como mucho, una camiseta.


La única comida que tenemos es la que hay por ahí tirada, y alguna que hemos traído de nuestra ciudad, pero es poca. La gente de aquí, la mayoría de color, protesta cada vez que cogemos algún alimento, pero no nos importa.
Acabo de descubrir que su etnia es la Kanuri y cuyo dialecto deben de hablar  unas cuatro millones de personas. Nos quiere  echar, es los que nos transmiten a través de gestos.

Unos años más tarde, seguimos aquí, en Nigeria. La mayoría de los indígenas ya hablan nuestro idioma, y hemos implantado nuestras costumbres. Tenemos casi todo el territorio en nuestro poder. Tenemos un montón de petróleo y cuando sea suficiente, nos iremos a nuestro país.

Han creado grupos en contra nuestra y como venganza hemos matado a algunos indígenas. Deben de estar destrozados, lo noto en sus rostros. Debo concienciarme, solo hemos venido aquí por nuestros intereses, para beneficiarnos.
Estamos cansados, dentro de unos días volveremos a nuestro país. Nos llevaremos todo lo que podamos. Han ganado una batalla, pero no la guerra. En cuanto podamos seguiremos conquistando territorios.


Fuente de información: http://www.google.es/imghp?hl=es&tab=wi


                                                         Realizado por Noelia García Gómez

domingo, 12 de diciembre de 2010

Actividade 6: Restaurantes

               1.        Descrición da actividade


Trátase dun restaurante cun nivel que está por encima do medio atopado na Costa da Morte, con figuras como o maitre ou o sumiller, que non están presentes aínda en
ningún establecemento dos analizados na zona. Os restaurantes que hai nesta comarca pertencen á cuarta categoría principalmente (un garfo), e algúns a terceira categoría (dous garfos). A empresa modelo está incluída dentro dos establecementos que contan cun número aproximado de 40 prazas, e que contan cun persoal formado por 1 ou 2 camareiros, un cociñeiro e o propietario.




2.        Características básicas da empresa

CARACTERÍSTICAS BÁSICAS DO RESTAURANTE TIPO

CNAE
55.30
IAE
671 Servicios en restaurantes.
CONDICIÓN XURÍDICA
Persoas físicas.
PERSOAL E ESTRUCTURA ORGANIZATIVA
Tres persoas: xerente-propietario, cociñeiro (1), camareiro (1/2)
INSTALACIÓNS
100-150 m, con 10 mesas e 40 prazas
CLIENTES
Varían en función do tipo de establecemento.
CARTEIRA DE PRODUCTOS
Servicio no establecemento, reserva telefónica, servicio a domicilio e comida para levar.
FERRAMENTAS DE PROMOCIÓN
A propia localización, folletos e tarxetas de visita.
VALOR DE INMOBILIZADO/ INVESTIMENTO
Mínimo que oscila entre 60.101€- 90.152€
IMPORTE GASTOS
146.827 €



3.        ¿Cómo é o mercado dese negocio nesta zona?

Nesta zona este tipo de actividade (restaurantes) cremos que está en expansión porque as persoas necesitan lugares onde poder comer sen a monotonía do fogar. Nestes intres pode que estea un pouco estancado a causa da crise económica, pero noutras condicións a actividade estaría en auxe. Os restaurantes concéntranse todos nas zonas costeiras porque, sobre todo polo verán, chegan turistas a estas zonas e deixan aquí beneficios para o sector. Analizando as táboas que atopamos no anexo, podemos ver un exemplo do mencionado anteriormente. Apreciamos que en zonas costeiras coma Cee, Muros, Muxía ou Fisterra teñen un maior número de establecementos dedicados a este sector. Outros coma Dumbría ou Zas presentan un número reducido destas empresas.


      4.       Tipos e características dos clientes.

Os clientes varían en función do tipo de establecemento. Está ambientado para toda-las idades sen importar o sexo pero estará centrado mayoritariamente en persoas adultas, con un oder adquisitivo medio-alto e cun nivel educativo sen relevancia. O seu desexo sería desfrutar dunha boa comida acompañado dun bo ambiento no que poidan estar cómodos.

Con independencia da súa categoría, calquera tipo de restaurante, salvo os
de luxo, adoitan ter tres perfís de clientes claramente diferenciados:
Clientes diarios: son os que acuden a tomar o chamado “menú do día” normalmente por motivos laborais.
Clientes directivos de empresa, viajantes, etc.: son os que acuden aos restaurantes para comer á carta.
Clientes de fin de semana: adoitan ser familias, aínda que algúns restaurantes non teñen este tipo de clientes polo que aproveitan o Domingo para facer o peche semanal.

Os hábitos á hora de saír a comer varían en función do tipo de clientes aos que te dirixas e o lugar no que te sitúes (área de oficinas, polígono industrial, zona de viños, etc.)





5.           Empresas competidoras

A intensidade da competencia é media xa que o número de empresas competidoras non o suficientemente elevado como para exercer presión sobre este negocio.
Ante a ameaza dos novos competidores no caso de abrir o negocio atopariamonos con bastantes dificultades para obter un local adecuado e lograr financiamento.
En caso de ires mal o proxecto, sería doado desfacernos da maquinaria e traspasar a licencia.
Non sería un problema a substitución dos productos ou servizos xa que son únicos nesta área. Por último dicir que é difícil manter a lealtade dos clientes, por este motivo é preciso manter unha boa relación con estes e cos provedores. Os clientes esixen cada vez máis calidade nos productos.




       6.      Características dos provedores.

As materias primas son mercadas directamente nas lonxas ou mercados locais, feito que abarata de forma considerable os custos de aprovisionamento.
No caso das bebidas o poder de negociación dependerá da cantidade que se precise. Os rappels(desconto que se concede a un cliente por alcanzar un consumo determinado durante un periodo de tempo establecido) sobre compras condicionarán a capacidade de negociación. No que respecta á alimentación a existencia dun amplo número de provedores permite exercer un maior poder negociador. É preciso manter unha actitude firme ante os provedores para recibir os pedidos nos prazos establecidos. 







7.       Situación actual e perspectivas de futuro dese sector:

A situación actual e as perspectivas de futuro son consideradas como boas por parte dos propietarios de establecementos, sen embargo a tendencia futura é de un crecemento moderado, sendo un factor fundamental á diferenciación na creación de novos establecementos.É necesario mellorar os locais e a cualificación profesional dos novos empresarios.


AMEAZAS
OPORTUNIDADES




-Progresivo incremento do nivel de competencia.
-Regresión económico.
-Diversificación do servicio.
- Desenvolvemento turístico.
- Consolidación da imaxe da zona e da gastronomía como un dos seus maiores valores.
- Aumento do tempo libre.
- Incremento do nivel de renda.
- Cambios culturais
PUNTOS FORTES
PUNTOS FEBLES


-Diferenciación do local.
-Profesionalización do persoal.


-Encontrar unha localización axeitada.
-Estacionalidade.




            8.     Marketing

Os productos que se poden ofrecer nun restaurante son moi variados, podemos atopar menús do día, á carta ou por encargo. Pódese considerar como un dos principais puntos fortes a calidade do producto, avalado pola grande importancia da gastronomía da Costa da
Morte, cada vez máis apreciada a nivel galego, nacional ou mesmo no exterior. O prezo medio por menú é aproximadamente de 11 euros. Cantidade que pode oscilar se se
trata de clientes que acoden por semana, por motivos laborais normalmente, ou ben clientes de fin de semana, aumentando en maior ou menor medida o prezo do prato.
Tamén depende do tipo de restaurante e o segmento de mercado ó que se dirixa (exemplo:
marisquería, mesón, pizzería, etc.), e o que influirá sobre a súa imaxe (tipo de mobiliario,
decoración, etc.)  . Os restaurantes soen abrir todos os días da semana.

Un exemplo de menú do día:






Para poñer os prezos é necesario ter en conta a calidade dos produtos, o lugar onde está situado o local, a variedade de productos que podemos atopar, a comodidade do establecemento, o rápido servizo…

Para dar a coñecer esta empresa a promoción dos restaurantes pode realizarse por medio de la Xunta o do Concello no que esté situado o establecemento. Como formas publicitarias adoitanse utilizar o rótulo exterior do establecemento, a tarxeta comercial da empresa, o horario de apertura do establecemento e da categoría, “Páginas Amarillas”, páxinas web e folletos que elaboran as asociacións empresariais. Pero, sobre todo, a ferramenta promocional más importante é un cliente satisfeito, xa que o boca-boca é fundamental neste tipo de negocio. En canto á ferramienta de venda, neste negocio é esencial a calidade do servizo.


9.      Instalacións

En canto ós alugueres das instalacións, os prezos son inferiores nesta zona, debido sobre todo ó carácter periférico do territorio e á consideración de zona en desenvolvemento, no que a escasez de actividade económica presiona á baixa os niveis de aluguer dos baixos  comerciais.

Os custos serían:
- Acondicionamento do local                24.000 €
-Maquinaria                                             36.000 €
-Moblaxe e enseres                                15.000 €







10.     Gastos anuais da actividade


CONCEPTO
IMPORTE
Aprovisionamentos
80.000 €
Soldos máis Seguridade Social
33.180 €
Aluguer local
10.818 €
Subministros (auga, combustible, luz e comunicacións)
6.631 €
Servicios Provisionais independentes
800 €
Seguros
600 €
Gastos financieiros
2.062 €
Amortizacións
11.400 €
Outros
1.336 €
Total Gastos Fixos
146.827 €



                            11.     Previsión de ingresos anuais.

Consideramos un restaurante medio de 40 prazas para determinar a rendabilidade empresarial. Vamos a supoñer que o establecemento distribúe a súa capacidade en mesas con catro cadeiras cada unha, e ofrece dúas comidas o día.Como xa comentamos, a hostalería é un sector con forte estacionalidade.
 As temporadas altas son os meses de verán, Nadal e Semana Santa. Nesta época os ingresos son moito maiores.
A temporada baixa comprende os meses de novembro, febreiro e maio, onde case non se obteñen beneficios.
O resto do ano é temporada media, e con menos persoal por cliente, que vai aumentando ou reducíndose dependendo da época do ano.


Ingresaríanse unha media de 161.260 €




12.     Resultado bruto de explotación             


INGRESOS
161.216 €
Vendas (Facturación potencial)
161.216 €
GASTOS
141.827 €
Aprovisionamentos
80.000 €
Soldos + Seguridade social
33.180 €
Aluguer local
10.818 €
Subministro (auga, combustible, comunicacións e luz)
6.631 €
Servicios profesionais independente
800 €
Seguros
600 €
Gastos financieiros
2.062 €
Amortizacións
11.400 €
Outros
1.336 €
RESULTADO BRUTO DA EXPLOTACIÓN
14.433 €
% sobre as vendas
8.95%


O resultado bruto da explotación é a diferencia que obtemos de restar os gastos aos ingresos.



13.     Financiamento (de onde sacas os cartos)


Para abrir un restaurante que presente estas caracteríaticas é necesario unha gran inversión. O financiamento obterémolo, por unha parte, dos nosos propios aforros ademáis de préstamos e posibles inversores.
Os préstamos poderíamolos obter:
-Intitucións públicas (Xunta, Concello,...)
-Procedentes da familia.
-Bancos; aínda que tenden a desconfiar de estas inversións ao ser un negocio de alto riesgo.





14.    Qué formación deben ter os teus empregados?

O persoal que traballa neste tipo de establecementos debe estar en posesión do carnet de manipulador de alimentos.
A Xunta, dentro do plan FIP, promove varios cursos relacionados co sector entre os que podemos sinalar: cociñeiro, xefe de cociña, camareiro de restaurante-bar, camareiro, barman, xefe de sala,sumiller,...
Nos establecementos máis tradicionais a cociña está en mans das mulleres que trasladan ao negocio as receitas familiares. En contraposición, nos establecementos de maior rango, a cociña está  dirixida principalmente, por homes formados en hostelería, donde o nivel de formación adoita ser o adecuado ao posto desempeñado: técnicos medios e superiores en cociña e en servizos de restaurante e bar.

Modelo de persoal.
-Xerente (1):  dirección, aprovisionamentos e recepción de clientes.
-Cociñeiro/a (1): elaboración da comida e xefe de cociña.
-Axudante de cociña (1): colabora na elaboración dos menús.
-Camareiros (2): atender o comedor e o bar.
-Maître (1): responsable de planificar, organizar e xestionar as actividades.
-Sumiller (1): persoa que se encarga do servizo dos licores, habitual nun restaurante de categorías elevadas.








15.     Onde podes conseguir axudas para ese negocio?

Existe unha ampla variedade de axudas que pretenden facilitasr o camiño do emprendedor ofrecidas pola Consellería de Asuntos Sociais, Emprego e Relacións Laborais, IGAPE e ICO.
O IGAPE pola súa parte ofrece un ampla oferta de programas e axudas entre os que destacamos:
-Programa emprendedores, que pretende favorecer a aparición de novos emprendedores.
-Microcréditos, axuda para financiar os proxectos de emprendedores con poucos recursos. Son pequenas cantidades de cartos.

O ICO ofrece financiación para inversións en activos fixos (bens que unha empresa utiliza de maneira continuada no curso normal das súas operacións) productivos por parte de pequenas e medianas empresas; tamén conceden microcréditos.



                     



16.     En que centro educativo poderías formarte para esta profesión?

Para esta profesión poderíamosnos formar en centros como:
-          Centro Superior de Hostelería de Galicia, situado en Santiago de Compostela. Imparte unha formación realista, actualizada e práctica para aportar bos profesionais ao sector hosteleiro e turístico.

  •              Escuela de Hostelería del Principado de Asturias.
  •           Escuela de Hostelería de Nuestra Señora de Guayente, Huesca.
  •           Escuela de Hostelería de La Rioja.
  •           Estudios Superiores Abiertos de Hostelería (OnLine)